- adamyeyən
- yamyam
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
adamyeyən
Look at other dictionaries:
adamyeyən — sif. İnsan əti yeyən, vəhşi, yamyam. Əbəs əbəs neçin qaçırsan məndən; Mən ki, zalım, adamyeyən deyiləm. M. P. V.. Adam da, div də, adamyeyən vəhşi heyvan da; Sənətin yüksəlişiylə mədəniyyətin zirvəsində; Əxlaqın süqutu ilə vəhşiliyin dibindədir.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yam-yam — is. İnsan əti yeyən vəhşi. // Vəhşi, adamyeyən. <Şeyda:> Sakit ol, anacan, Mudrov nə adamyeyəndir, nə yam yam. Ə. M.. Kulak pusquda durur gecə yam yamlar kimi baxır. S. Rüst … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
insanxor — ə. və f. adamyeyən; vəhşi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mərdümxar — f. adamyeyən, adam əti yeyən; m. qaniçən, zalım … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
adamcıl — sif. Adamyeyən, insan qanına həris olan. // Vəhşi, yırtıcı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əbəs — sif. <ər.> 1. Nahaq, bihudə, faydasız. // Zərf mənasında. Bəslərəm can kimi, ey sevgili sərmayə, səni; Etmərəm sərf əbəs məscidə, mollayə səni. M. Ə. S.. Əbəs yerə – 1) nahaq yerə, boş yerə; lüzumsuzcasına, faydasızcasına. Əbəs yerə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
